BİZE DE BANAZ’DA… / Pir Sultan Abdal

Pir Sultan ABDAL

BİZE DE BANAZ’DA…

Bize de Banaz’da Pir Sultan derler
Bizi de kem kişi bellemesinler
Paşa hademine tembih eylesin
Kolum çekip elim bağlamasınlar

Hüseyn Gazi Sultan binsin atına
Dayanılmaz çarh-ı felek zatına
Bizden selâm söylen ev külfetine
Çıkıp ele karşı ağlamasınlar

Ala gözlüm zülfün kelep eylesin
Döksün mah yüzüne nikap eylesin
Ali Baba Hak’tan dilek dilesin
Bizi dâr dibinde eğlemesinler

Ali Baba eğer söze uyarsa
Emir Hüdâ’nındır, beyler kıyarsa
Ala gözlü yavrularım duyarsa
Alı çözüp kara bağlamasınlar

Surum işlemedi, kaddim büküldü
Beyaz vücudumun bendi söküldü
Önüm sıra kırklar, pirler çekildi
Daha beyler bizi dillemesinler

Pir Sultan Abdal’ım coşkun akarım
Akar akar dost yoluna bakarım
Pirim aldım seyrangâha çıkarım
Daha Yıldız Dağı’n yaylamasınlar

DOSTUN BAHÇESİNE… / Pir Sultan Abdal

DOSTUN BAHÇESİNE…

Dostun bahçesine bir hoyrat girmiş
Korudur hey benli dilber korudur
Gülünü dererken dalını kırmış
Kurutur hey benli dilber kurutur

Su meydanda serilidir postumuz
Çok şükür Mevlâ’ya gördük dostumuz
Bir gün kara toprak bürür üstümüz
Çürütür hey benli dilber çürütür

Kendisi okur da kendisi yazar
Hak hilâl kaşına eylemiş nazar
Senin akranların cennette gezer
Hürüdür hey benli dilber hürü

Hangi dinde isen ona tapayım
Yarın mahşer günü bile kopayım
Eğil bir yol ak gerdandan öpeyim
Beri dur hey benli dilber beri dur

Dervişe n’olursa kendi tacından
Irakibe ölüm yâre gecinden
Benzimin sarısı senin ucundan
Sarıdır hey benli dilber sarıdır

Pîr Sultan Abdal’ım başından başlar
İyisini yer de kemini taşlar
Bin çiçekten bir kovana bal işler
Arıdır hey benli dilber arıdır

Pir Sultan Abdal

GELİN CANLAR BİR OLALIM / Pir Sultan Abdal

GELİN CANLAR BİR OLALIM

Gelin canlar bir olalım
Münkire kılıç çalalım
Hüseyn’in kanın alalım
Tevekkeltü teâlallah

Özü öze bağlayalım
Sular gibi çağlayalım
Bir yürüyüş eyleyelim
Tevekkeltü teâlallah

Açalım kızıl sancağı
Geçsin Yezid’lerin çağı
Elimizde aşk bıçağı
Tevekkeltü teâlallah

Mervan soyunu vuralım
Hüseyn’in kanın soralım
Padişahın öldürelim
Tevekkeltü teâlallah

Pir Sultan’ım geldi cûşa
Münkirlerin aklı şaşa
Takdir olan gelir başa
Tevekkeltü teâlallah

Pir Sultan ABDAL

DOSTUN BAHÇESİNE… / Pir Sultan Abdal

DOSTUN BAHÇESİNE…

Dostun bahçesine bir hoyrat girmiş
Korudur hey benli dilber korudur
Gülünü dererken dalını kırmış
Kurutur hey benli dilber kurutur

Su meydanda serilidir postumuz
Çok şükür Mevlâ’ya gördük dostumuz
Bir gün kara toprak bürür üstümüz
Çürütür hey benli dilber çürütür

Kendisi okur da kendisi yazar
Hak hilâl kaşına eylemiş nazar
Senin akranların cennette gezer
Hürüdür hey benli dilber hürü

Hangi dinde isen ona tapayım
Yarın mahşer günü bile kopayım
Eğil bir yol ak gerdandan öpeyim
Beri dur hey benli dilber beri dur

Dervişe n’olursa kendi tacından
Irakibe ölüm yâre gecinden
Benzimin sarısı senin ucundan
Sarıdır hey benli dilber sarıdır

Pîr Sultan Abdal’ım başından başlar
İyisini yer de kemini taslar
Bin çiçekten bir kovana bal işler
Arıdır hey benli dilber arıdır

Pir Sultan ABDAL

ALİ’M NE YATARSIN… / Pir Sultan Abdal

ALİ’M NE YATARSIN GÜNLERİN GELDİ

Gözleyi gözleyi gözüm dört oldu
Ali’m ne yatarsın günlerin geldi
Korular kalmadı kara yurt oldu
Ali’m ne yatarsın günlerin geldi

Kızılırmak gibi bendinden boşan
Hama’dan Mardin’den Sıvas’a döşen
Düldül eğerlendi Zülfikâr kuşan
Ali’m ne yatarsın günlerin geldi

Mümin olan bir nihana çekilsin
Münafık başına taşlar üşürsün
Sancağımız Kazova’ya dikilsin
Ali’m ne yatarsın günlerin geldi

Şah’ın geleceğin bir gün duydular
Yezitler lânet gömleğini giydiler
İmam Aliyyürriza’ya kıydılar
Ali’m ne yatarsın günlerin geldi

Pir Sultan Abdal’ım bu sözüm haktır
Vallahi sözümün hatası yoktur
Şimdiki sofunun Yezit’i çoktur
Ali’m ne yatarsın günlerin geldi

Pir Sultan Abdal

Bu Yıl Bu Dağların… / Pir Sultan Abdal

BU YIL BU DAĞLARIN KARI ERİMEZ

Bu yıl bu dağların karı erimez
Eser bâd-i sabâ yel bozuk bozuk
Türkmen kalkıp yaylasına yürümez
Yıkılmış aşiret il bozuk bozuk

Kızılırmak gibi çağladım aktım
El vurdum göğsümün bendini yıktım
Gül yüzlü cerenin bağına çıktım
Girdim bahçesine gül bozuk bozuk

Elim tutmaz güllerini dermeye
Dilim tutmaz hasta hâlin sormaya
Dört cevabın mânâsını vermeye
Sazım düzen tutmaz tel bozuk bozuk

Pir Sultan’ım yaratıldım kul diye
Zalim paşa elinden mi öl diye
Dostum beni ısmarlamış gel diye
Gideceğim amma yol bozuk bozuk

Pir Sultan ABDAL

Nasıl Yâr Diyeyim… / Pir Sultan Abdal

NASIL YÂR DİYEYİM…

Nasıl yar diyeyim ben böyle yâre
Mecnun edip çöle saldıktan sonra
Alemin bağında bülbüller öter
Giden benim gülüm solduktan sonra

Coşkun sular gibi çağlamayan yâr
Gönlünü gönlüme bağlamayan yâr
Benim şu halime ağlamayan yâr
Daha ağlamasın öldükten sonra

Pir Sultan Abdal’ım sürem bu yolu
İnsanin kâmili olmuşam kulu
İster yağmur yağsın isterse dolu
Gidem ben ummana daldıktan sonra

Pir Sultan ABDAL

Ben Yana Yana / Pir Sultan Abdal

BEN YANA YANA

Ötme bülbül ötme şen degil bağım
Dost senin derdinden ben yana yana
Tükendi fitilim eridi yağım
Dost senin derdinden ben yana yana

Deryadan ayrılmış sellere döndüm
Ateşi kararmış küllere döndüm
Vakitsiz açılmış güllere döndüm
Dost senin derdinden ben yana yana

Haberim duyarsın peyikler ile
Yaramı sarsınlar şehitler ile
Kırk yıl dagda gezdim geyikler ile
Dost senin derdinden ben yana yana

Abdal Pir Sultan’ım, doldum eksildim
Yemeden içmeden sudan kesildim
Zülfün kemendine kondum asıldım
Dost senin derdinden ben yana yana

Pir Sultan ABDAL

Kul Olayım Kalem Tutan Ellere / Pir Sultan Abdal

KUL OLAYIM KALEM TUTAN ELLERE

Kul olayım kalem tutan ellere
Kâtip ahvalimi yaz yâre böyle
Şekerler ezeyim şirin dillere
Kâtip ahvalimi yaz yâre böyle

Allahı seversen kâtip böyle yaz
Dün ü gün ol şah’a eylerim niyaz
Umarım yıkılır şu kanlı Sivas
Kâtip ahvalimi yaz yâre böyle

Sivas ellerinde sazım çalınır
Çamlı beller bölük bölük bölünür
Ben dosttan ayrıldım bağrım delinir
Kâtip ahvalimi yaz yâre böyle

Münafıkın her dediği oluyor
Gül benzimiz sararuban soluyor
Gidi Mervan şâd oluban gülüyor
Kâtip ahvalimi yaz yâre böyle

Pir Sultan Abdal’ım ey Hızır Paşa
Gör ki neler gelir sağ olan başa
Hasret koydu bizi kavim kardaşa
Kâtip ahvalimi yaz yâre böyle

Pir Sultan ABDAL

Ölüm İle Ayrılığın Elinden / Pir Sultan Abdal

ÖLÜM İLE AYRILIĞIN ELİNDEN

Gelmiş iken şu dağları gezeyim
Ölüm ile ayrılığın elinden
Dertsiz bulamadım derdim yanayım
Ölüm ile ayrılığın elinden

Yaz gelince bulanayım coşayım
Elim ile mezarımı eşeyim
Beri gel sevdiğim helallaşayım
Ölüm ile ayrılığın elinden

Ölüm geldi yolun bize uğrattı
Firkat geldi yana yana ağlattı
Kesti ciger pare pare doğrattı
Ölüm ile ayrılığın elinden

Günahsız kardaşlar günahım tartar
Hasretlik yüzünü yüzüme sürter
Her kime söylesem yakasın yırtar
Ölüm ile ayrılığın elinden

Pir Sultan Abdal’ım dertlerim firak
Alışmış yanıyor şu dertli yürek
Bir dahi gelemem menzilim ırak
Ölüm ile ayrılığın elinden

Pir Sultan ABDAL