Üç Şiir / Katullus

KATULLUS

(Latin, I.Ö. 84 – 54)

GECEDEN ÖNCE

Yaşayalım Lesbia’m, sevişelim,
Metelik vermeden homurtusuna,
Kıskanç ve suratsız ihtiyarların.
Batan gün her sabah yeniden doğar;
Ama bu bizdeki süreksiz ışık
Bir kere söndü mü ötesi gece;
Hiç bitmeyen bir gece, tek ve sonsuz,
Bin kere öp beni, öp, yüz kere öp;
Bin kere, sonra yüz kere yeniden
Bin kere, yüz kere, öp, durmadan öp,
Şasır sayısını, sasır Lesbia’m,
Şasır ki sevdamıza göz değmesin

LESBİA’NIN DÖNÜŞÜ

Umutsuzken, ansızın murada ermek;
Ne katıksız, ne engin bir sevinçtir o!
Gözlerim yollarda, özlemler içinde,
“Gelmez artık, gelmez!” diye düşünürken,
Şu dönüşün, şu benim oluşun yok mu,
Bana da o sevinci duyurdu işte!
Mal, mülk,para, hiç kalır bunun yanında.
En beyaz taşla belirtmeli bu günü.
Bütün dünyaları bağışladın bana.

KARŞILIKLI

Açıyor ağzını yumuyor gözünü,
Bana demedik laf koymuyor Lesbia.
Ama kör olayım beni sevmiyorsa.
Ne belli mi? Bana bakın anlarsınız.
Ben de ona söylenmedik laf bırakmam.
Ama kör olayım onu sevmiyorsam.

Türkçesi: Oktay Rifat

(Türk ve Dünya Edebiyatında Unutulmayan AŞK ŞİİRLERİ Antolojisi, S’imge)